مقایسه دوز جذبی ارگان‌های هدف در رادیوگرافی لترال سفالومتری کانونشنال و دیجیتال

  مقایسه دوز جذبی ارگان‌های هدف در رادیوگرافی لترال سفالومتری   کانونشنال و دیجیتال     دکتر احمدرضا طلائی‌پور1- دکتر شیرین سخدری2 - مهندس منصور جعفری‌زاده3 – دکتر مریم میرزایی4- دکتر سحر طالبی5 – دکتر مازیار طلائی‌پور6   1- استاد گروه آموزشی رادیولوژی دهان، فک و صورت. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دندانپزشکی تهران   2- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان، فک و صورت. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دندانپزشکی تهران   3- مربی پژوهشکده تحقیقات کشاوزی، پزشکی و صنعتی، پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای نظام ایمنی هسته ای کشور   4- متخصص رادیولوژی دهان، فک و صورت. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دندانپزشکی تهران   5- دستیار گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان   6- استادیار گروه آموزشی پریودانتیکس. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دندانپزشکی تهران     چکیده   زمینه و هدف : به دلیل استفاده وسیع از رادیوگرافی لترال سفالومتری به ویژه در درمان ارتودنسی و جراحی ارتوگناتیک، تهیه رادیوگرافی‌هایی با بهترین کیفیت بصری به همراه کمترین دوز دریافتی به بیماران و پزشکان اهمیت ویژه‌ای دارد. بنابراین هدف از این مطالعه مقایسه دوز جذبی حاصل از رادیوگرافی خارج دهانی لترال سفالومتری Conventional و Digital در ارگان‌ها و نواحی حساس در ناحیه سر و گردن می‌باشد.   روش بررسی: جهت انجام این مطالعه تجربی از نوع Cross-over از RANDO phantom سازمان انرژی اتمی و دوزیمترهای ترمولومینسانس TLD استفاده شد. دوزیمترهای TLD به شکل قرص به قطر 5/4 میلی‌متر و ضخامت 9/0 میلی‌متر و از نوع LiF: Mg, Cu, P (GR-200) بودند. دوز جذبی غدد تیروئید، پاروتید، هیپوفیز، تحت فکی، مغز استخوان راموس، عدسی چشم سمت راست و چپ فانتوم اندازه‌گیری گردید. در مجموع از فانتوم شصت بار رادیوگرافی تهیه شد. فانتوم سی بار با دستگاه کانونشنال ( CRANEX Tome, Soredex ) و سی بار با دستگاه دیجیتال ( CRANEX D, Soredex ) با عوامل تابشی پیشنهادی دستگاه تحت تابش قرار گرفت. 69 عدد دوزیمتر جهت تخمین‌دوز اندامها استفاده‌گردید که نه عدد از آنها جهت برآورد اشعه زمینه‌ای بود. از آزمون آماری T-test جهت‌تحلیل آماری استفاده‌شد.   یافته‌ها: میانگین دوز جذبی اندامها در روش کانونشنال 005/0 ± 04/0 میلی سیورت و در تکنیک دیجیتال 002/0 ± 01/0 میلی سیورت می‌باشد و میزان اختلاف دوز جذبی در تمامی ارگان‌های هدف به جز غده تیروئید (08/0= P ) در بین دو روش Conventional و Digital از لحاظ آماری معنی‌دار بوده است. (01/0= P )   نتیجه‌گیری: به کارگیری سیستم تصویربرداری لترال سفالومتری دیجیتال کاهش دوز چشمگیری را در مقایسه با سیستم کانونشنال فیلم-صفحه نتیجه می‌دهد.   کلید واژه‎ها: رادیوگرافی لترال سفالومتری ، دوز جذبی ، رادیوگرافی کانونشنال ، رادیوگرافی دیجیتال   وصول مقاله: 3/5//1391 /1383 اصلاح نهایی: 20/10/1391 پذیرش مقاله: 14/11/1391 4/11/1391/1385   نویسنده مسئول : دکتر مریم میرزایی، گروه آموزشی رادیولوژی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران   e.mail: [email protected]